Róża Lutra

Biała róża na niebieskim tle, czerwone serce z czarnym krzyżem w środku – to Róża Lutra (Lutherrose), od wieków uznawana za znak rozpoznawczy teologii i duchowości reformatora z Wittenbergi. Ten prosty, a zarazem bogaty w znaczenie symbol stał się znakiem Kościołów ewangelicko-luterańskich na całym świecie.

Pochodzenie symbolu

Pierwszy raz motyw róży pojawił się w klasztorze augustiańskim w Erfurcie, gdzie młody Marcin Luter spędził lata swojej formacji zakonnej. W późniejszym czasie książę-elektor Jan Fryderyk Saski zlecił wykonanie osobistego herbu Lutra – i tak powstała tzw. Lutherrose, którą reformator używał jako swoją pieczęć osobistą, m.in. do oznaczania korespondencji i pism.

Symbol dziedzictwa i wspólnoty

Dziś Róża Lutra jest rozpoznawalnym znakiem Kościołów luterańskich i pojawia się w ich logotypach, świątyniach, dokumentach oraz sztuce sakralnej. Przypomina o dziedzictwie Reformacji, ale też o prostej, głębokiej i radosnej wierze w Jezusa Chrystusa jako Zbawiciela.