Marcin Luther

Marcin Luter (1483–1546) jest jedną z najważniejszych postaci w historii chrześcijaństwa. Jako młody mnich przeżywał głębokie rozterki duchowe – dręczyły go wątpliwości, lęk przed potępieniem i poczucie winy. Ukojenie i odpowiedź znalazł w lekturze Pisma Świętego, zwłaszcza w słowach o usprawiedliwieniu z wiary – że zbawienie nie zależy od uczynków, lecz od Bożej łaski i zaufania do Chrystusa.

Odkrycie, które zmieniło Kościół

To odkrycie stało w sprzeczności z wieloma ówczesnymi naukami i praktykami Kościoła, zwłaszcza z odpustami, które sugerowały, że można „kupić” sobie przebaczenie. Luter, jako profesor teologii, postanowił wyrazić swój sprzeciw – 31 października 1517 roku opublikował 95 tez, w których nawoływał do debaty i reformy Kościoła.

Choć nie zamierzał tworzyć nowego wyznania, jego wystąpienie dało początek Reformacji, która objęła nie tylko życie religijne, ale także społeczne, kulturalne i polityczne całej Europy.

Reformator i świadek Ewangelii

Luter podkreślał:

• autorytet Pisma Świętego jako jedynego źródła wiary (Sola Scriptura),

• usprawiedliwienie jedynie przez wiarę (Sola Fide),

• zbawienie jako dar łaski Bożej (Sola Gratia).

Tłumacząc Biblię na język niemiecki, uczynił ją dostępną dla zwykłych ludzi. Uważał, że każdy chrześcijanin ma prawo sam czytać i rozumieć Słowo Boże – co położyło fundament pod rozwój oświaty i kultury protestanckiej.

Dziedzictwo, które trwa

Dziś Marcin Luter jest znany na całym świecie jako inicjator Reformacji i ojciec protestantyzmu. Jego życie i dzieło przypominają, że Kościół potrzebuje ciągłej odnowy i powrotu do Ewangelii.

Jego przesłanie pozostaje aktualne: wiara, nadzieja i łaska nie są zasługą człowieka, lecz darem Boga.