Teologia usprawiedliwienia przez wiarę: Jednym z kluczowych elementów Reformacji była idea, że człowiek staje przed Bogiem nie przez swoje zasługi, ale przez wiarę — boża łaska przez Chrystusa.
Sola Scriptura – Pismo Święte jako ostateczna norma: Reformatorzy podkreślali, że Pismo Święte powinno być punktem odniesienia dla nauczania i życia Kościoła.
Konfrontacja z nadużyciami: Luther i inni reformatorzy wskazywali na patologie takie jak sprzedaż odpustów, brak moralnej i duchowej odpowiedzialności w niektórych strukturach Kościoła. To wezwanie do nawrócenia, do reformy wewnątrz wspólnoty wierzących.
W Kościołach ewangelickich tego dnia odbywają się specjalne nabożeństwa, w których czytane są Słowa Pisma Świętego akcentujące temat wolności człowieka wobec Boga, łaski, odpuszczenia grzechów i roli Biblii.
W liturgii często pojawiają się hymny i pieśni reformacyjne, np. „Ein feste Burg ist unser Gott” („Warownym grodem jest nasz Bóg”) czy inne utwory, które przez wieki inspirowały wspólnotę protestancką.
Tematyka kazań i rozważań dzieli się pomiędzy przeszłość (historia Reformacji) a wyzwania dnia dzisiejszego: jak żyć w świetle zasad reformacyjnych, jak reagować na potrzeby świata, jak dbać o wolność sumienia, jak słuchać Boga przez Pismo.
Reformacja to nie tylko historia — to ciągłe wezwanie do odnowy Kościoła i życia wierzącego. Współcześnie refleksja nad Reformacją zawiera w sobie:
Wolność i odpowiedzialność – wolność chrześcijanina wobec Boga oznacza również wolność wobec ludzkich tradycji, ale też odpowiedzialność za świadectwo wiary.
Ekumenizm – choć Reformacja prowadziła do podziałów, dzisiaj wiele Kościołów buduje mosty porozumienia, wspólnego działania, uznawania różnic, a jednocześnie jedności w Chrystusie.
Społeczna etyka – reformacyjne idee sprawiedliwości, uczciwości, troski o ubogich, o przejrzystość w strukturach Kościoła, w relacji z władzą, w życiu publicznym.
Biblia i nauka – znaczenie Pisma Świętego jako źródła wiary i normy życia wymaga ciągłego jej studiowania, przekładu, rozumienia w językach współczesnych, odpowiedzi na wyzwania intelektualne i kulturowe.
Jak możemy świętować Dzień Reformacji w parafii?
Uroczysty Nabożeństwo – z odpowiednim przygotowaniem, z odczytaniem fragmentów Pisma Świętego, z modlitwami za Kościół, za odnowę, za wolność sumienia.
Muzyka i śpiew – pieśni reformacyjne lub te, które mówią o odnowie, wolności, drodze wiary.
Edukacja i refleksja – spotkania seminariów, dyskusje, grupy biblijne, gdzie wierzący mogą lepiej zrozumieć, co Reformacja oznacza dziś — nie tylko jako historia, ale jako żywa rzeczywistość.
Świadectwo w codzienności – działania społeczne, pomoc bliźnim, transparentność i odpowiedzialność w wspólnym życiu parafialnym; to również część reformacyjnego dziedzictwa.
Gościnność i dialog – zaproszenie członków innych tradycji, sąsiadów, ludzi spoza Kościoła na wydarzenia — by pokazać, że dialog i świadomość historyczna są ważne.
Dzień Reformacji to nie tylko wspomnienie historycznego aktu sprzed lat. To przede wszystkim przypomnienie, że wiara zakłada odnowę — osobistą i wspólnotową. Że Chrystus i Jego Ewangelia są fundamentem, na którym budujemy Kościół. I że wolność sumienia, Pismo Święte, łaska — to wartości, które wciąż kształtują naszą drogę, naszą wspólnotę i nasze świadectwo w świecie.